Wstaję skoro świt – a quarter to ten
Patrzę przez okno- puchowy śniegu tren
A żonka proponuje – jedziemy do Kampinosu
Grzech nie skorzystać z takich darów losu
Parking, choć rano, zatkany po uszy
Zwały śniegu, dobrze ze wzięliśmy „apreski”
I kijki. Choć mnóstwo ludków wzięło deski
Czyli biegówki.
Sporo z nich chyba nówki.
Słonko świeci, śnieg już nie prószy
Blisko trzy godziny zleciały jak jedna chwilka
Nie widzieliśmy sarny ani wilka
Wracamy do auta , a Ewelinka
(wygląda jak Wenus z Milo)
Zerka na kroplomierz
Alibo też krokomierz
I słyszę słowa te:
Przeszliśmy dziś 10 kilo!!
A ja na to: je suis fatigué
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz